Znak Lhermitt’a jest to nagłe, intensywne uczucie, takie jak przy porażeniu prądem gdy poruszy się łokieć lub szyję w niewłaściwy sposób. Często jeden z pierwszych objawów stwardnienia rozsianego. Uczucie to może przechodzić przez kark, kręgosłup i promieniować w ramionach lub nogach. Objaw ten został nazwany nazwiskiem francuskiego neurologa Jean’a Lhermitt’a, który po raz pierwszy opisał go w 1924r.
Znak Lhermitt’a jest powodowany uszkodzeniami nerwów jakie zachodzą w stwardnieniu rozsianym – demielinizacja a co za tym idzie nadwrażliwość nerwowa. Kiedy zgina się głowe ku klatce piersiowej, następuje niewłaściwa komunikacja pomiędzy nerwami a mózgiem, który niewłaściwie interpretuje te komunikaty jako ból, chociaż jest brak fizycznej przyczyny. Z tego powodu objaw ten klasyfikowany jest jako ból neuropatyczny lub ból nerwowy.
Pomimo, ze ból powodowany znakiem Lhermitt’a jest krótkotrwały, ale może być bardzo intensywny i zaskakujący, pojawia się bez ostrzeżenia. Według statystyk dotyka on 16 na 100 osób z SM, a prawdopodobieństwo jego występowania nie zależy od wieku płci, czy stopnia zaawansowania choroby.
Znak Lhermitt’a jest najczęściej nieleczony ze względu na swój krótkotrwały i nagły przebieg. Są jednak sposoby aby próbować zapobiegać atakom. Oprócz unikania nagłych ruchów szyją jego wystąpienie mogą potęgować również stres i wysokie tempratury. Pomocne są techniki relaksacyjne jak medytacja czy masaż, ćwiczenia głębokiego oddychania lub rozciągania. Jeżeli bóle są częste pomocna może się stać miękka i elastyczna opaska szyi, zapobiegająca nagłym i gwałtownym ruchom. Bardzo dobre skutki terapeutyczne wykazuje również urządzenie stymulujące takiej jak TENS (przez skórna stymulacja elektryczna nerwów). Impulsy elektryczne pomagają zmniejszyć wysyłane sygnały bólowe i rozluźnić mięsnie. Mogą również stymulować produkcje endorfin, naturalnych środków przeciwbólowych. Farmakologiczne stosuje się leczenie identyczne jak w przypadku innych bóli neuropatycznych.