Spastyczność mięśni jest to nieprawidłowe napięcie mięśni, przejawiające się nadmiernym oporem przy rozciąganiu mięśni zależne od szybkości rozciągania. Objawia się mimowolną aktywacja mięśni. Mięśnie pobudzane są do skurczu poprzez komórki nerwowe znajdujące się w rdzeniu kręgowym, które są z kolei stymulowane różnymi bodźcami zarówno tymi pobudzającymi jaki i hamującymi. U podstaw spastyczności leży zaburzenie właśnie pomiędzy aktywnością pobudzająca a hamującą ruchu pochodzącą z mózgu. szkodzenie ośrodków odpowiedzialnych za ruch w mózgu lub dróg przewodzących sygnały do rdzenia kręgowego (uszkodzenie górnego neuronu ruchowego) powoduje uzyskanie przewagi przez odruchowe mechanizmy rdzeniowe powodujące napięcie mięśni. Prowadzi to do nadmiernego skurczu mięśni w odpowiedzi na nawet niewielkie bodźce czuciowe. Jest to jeden z najczęstszych objawów w SM, powoduje on uczucie sztywnienia i ciężkości mięśni, co utrudnia przemieszczanie się.
Szacuje się, że tego objawu doświadcza 60-90% chorych. Spastyczność po przez nieprawidłowy wzrost napięcia wpływa na chodzenia, równowagę a czasami również na mowę. Spastyczność w stwardnieniu rozsianym może wahać się od łagodnej sztywności do bolesnych i ciężkich skurczów mięśniowych lub nagłych skurczów będących poza kontrolą chorego, dając efekt szarpania.
Objawy mogą nasilać się przy nagłych ruchach lub zmianach położenia ciała. Spastyczność w stwardnieniu rozsianym nasilają wysokie temperatury i wilgotność, infekcje, nieodpowiednia odzież- ciasne obuwie. Leczeni obejmuje fizjoterapie i farmakologię min. baklofen, dizepam, botox.
Doskonale pomagają ćwiczenia jak rozciąganie podjęte po konsultacji z lekarzem lub fizjoterapeutą, joga , techniki relaksacyjne, masaże, suplementacja wspierająca przewodnictwo nerwowe.